طناب استاتیک چیست؟

طناب های استاتیک به طناب های نوع A و طناب های نوع B تقسیم می شوند:

طناب نوع A: برای غارنوردی، نجات و سکوهای کار با طناب استفاده می شود.اخیراً از آن برای اتصال به سایر دستگاه‌ها برای خروج یا رفتن به پلتفرم کاری دیگر در شرایط پرتنش یا معلق استفاده شده است.
طناب نوع B: همراه با طناب کلاس A به عنوان حفاظت کمکی استفاده می شود.باید از ساییدگی، بریدگی و سایش طبیعی دور نگه داشته شود تا احتمال سقوط کاهش یابد.

طناب های استاتیک به طور سنتی در اکتشاف و نجات غار استفاده می شود، اما آنها اغلب در سراشیبی ارتفاعات استفاده می شوند، و حتی می توانند به عنوان محافظ طناب بالا در سالن های ورزشی صخره نوردی استفاده شوند.طناب های استاتیک به گونه ای طراحی شده اند که تا حد امکان خاصیت ارتجاعی کمتری داشته باشند، بنابراین به سختی می توانند ضربه را جذب کنند.

طناب استاتیک مانند یک کابل فولادی است که تمام نیروی ضربه را مستقیماً به سیستم حفاظتی و فردی که سقوط کرده است منتقل می کند.در این صورت حتی یک سقوط کوتاه هم تاثیر بسیار زیادی روی سیستم خواهد داشت.در کاربردهایی مانند طناب ثابت، نقطه کشش آن روی یک دیوار بزرگ، صخره یا غار خواهد بود.طناب با انقباض نسبتاً کم طناب ثابت نامیده می شود و تحت تأثیر وزن بدن حدود 2 درصد کشیده می شود.برای محافظت از طناب در برابر سایش زیاد، طناب را معمولاً ضخیم تر می کنند و یک غلاف محافظ خشن به آن اضافه می کنند.قطر طناب های استاتیک معمولاً بین 9 تا 11 میلی متر است، بنابراین معمولاً برای صعود، فرود و استفاده از قرقره مناسب هستند.طناب‌های نازک‌تر بهترین انتخاب برای کوهنوردی هستند زیرا دغدغه اصلی در کوهنوردی وزن است.برخی از اعضای اکسپدیشن از یک طناب ساخته شده از مواد پلی پروپیلن شل به عنوان یک طناب ثابت استفاده می کنند.این نوع طناب سبکتر و ارزانتر است، اما این نوع طناب قابل استفاده نیست و مستعد مشکلات است.طناب استاتیک باید دارای نرخ پوشش رنگ اصلی 80٪ باشد و کل طناب نباید از دو رنگ ثانویه بیشتر شود.